Jestem leniwa
Nic mi się nie chce
Spałabym tylko
I czytała
Zawsze tak było
Odkąd pamiętam
Już kiedy byłam
Mała
Lubię jedynie
Te rzeczy robić
Które naprawdę
Lubię
W rzeczach rodzaju
Pranie, sprzątanie
Czy odkurzanie
Się gubię
Jestem leniwa
Straszna to wada
I bardzo trudno
To zmienić
Gdy ponad wszystko
Co jest na świecie
Człowiek chce tylko
Się lenić
Lenić się leżąc
Na miękkim tapczanie
Z książką pachnącą
Przed sobą
Lub mówić o niczym
I śmiać się do łez prawie
Z jakąś miłą
Osobą
Łazić bez celu
Po parku lub lesie
Czasami gdzieś napić się
Kawy
Lub wiersz napisać
Czy nawet kilka
Bez celu
Ot – dla zabawy
Czuć się jak piórko
Co lekko opada
Tam gdzie je wiatr
Poniesie
I potem leży
Na miękkich liściach
Póki go ktoś
Nie podniesie
Dla takich rzeczy
Co lubię robić
Mogę wstać nawet
o świcie
Do innych nikt mnie
W życiu nie zmusi
Nie lubię!!!
I co mi zrobicie?
Tyle jest ważnych
Spraw na tym świecie
Udaję, że o nich
Nic nie wiem
Zadzieram głowę
Wysoko do góry
I liczę gwiazdy
Na niebie
Taka już jestem
Lekka jak piórko
I strasznie leniwa
Już wiecie…
Lubię to robić
Tylko co lubię
Robić najbardziej
Na świecie!
….
Nic nie poradzę
… I co mi na to powiecie??? 😉
